Á síðari árum hefur athygli í
auknum mæli beinst að mengunarefnum í sjávarlífverum.
Orsökin er aðallega af tveimur rótum. Í
fyrsta lagi rýrir aukin mengun gæði sjávarfangs
sem fæðu til manneldis. Í öðru
lagi hafa komið fram vísbendingar um að uppsöfnun
mengunarefna hafi áhrif á heilsufar og frjósemi
lífvera.
Markmið rannsóknar á mengunarefnum í
hrefnu beinist fyrst og fremst að kanna styrk ólíkra
efna í vefjum dýranna (húð, spik,
vöðvi, nýra, lifur, bein) og kanna hugsanlegar
vísbendingar um áhrif hinna ýmsu efna
á heilsufar dýranna. Í öðru
lagi verður leitast við að svara spurningunni
hvort sýnataka af húð gefi upplýsingar
um styrk þeirra í öðrum vefjum þar
sem þau geta valdið skaða. Þetta er
spurning sem fær mjög mikla umræðu
um þessar mundir því ef um samband verður
að ræða á milli styrks í húð
og styrks í viðkvæmustu vefjum dýrsins,
gæti sýnataka af húð á lifandi
dýrum komið í stað þess að
deyða dýrin en óyggjandi svar við
þessari spurningu liggur ekki fyrir. Upplýsingar
um þessi efni geta einnig gefið vísbendingar
um stofngerð, þ.e.
mismun milli stofna innan íslenskrar lögsögu
annars vegar en einnig mismun milli stofna á íslenskum
hafsvæðum og stofna annarra hafsvæða.
Niðurstöður mælinga verða einnig
metnar m.t.t. lífsögulegra
þátta (aldur, kyn, kynþroska og fæðuvistfræði),
stöðu í
fæðukeðjunni (stöðugir ísótópar)
og næringarástands.
Helstu efni og efnaflokkar sem mældir verða:
Ólífræn snefilefni
- Kadmín (Cd), kvikasilfur (Hg), blý (Pb),
kopar (Cu), sink (Zn), selen (Se), arsen (As), nikkel (Ni),
króm (Cr), og mangan (Mn)
Þessi efni eru fyrir í náttúrunni
en styrkur þeirra getur verið mismunandi frá
einu hafsvæði til annars af bæði náttúrulegu
orsökum og vegna mengunar af mannavöldum. Sum
þessara efna eru mjög varasöm lífverum
og er þar sérstaklega að geta kvikasilfurs,
kadmíns og blýs. Í sumum þessara
efna hefur lífríki íslenskra hafsvæða
talsverða sérstöðu.
Nú liggja fyrir fyrstu mælingar á kvikasilfri
í íslensku hrefnukjöti, en þær
voru framkvæmdar af Rannsóknastofnun Fiskiðnaðarins
í samstarfi við Hafrannsóknastofnunina.
Styrkur kvikasilfurs í hrefnu hér við
land mældist meira en helmingi lægri en í
hrefnu við Noreg.
Bendi-PCB-efni og pláguefni, aðallega
skordýraeitur - Bendi-PCB-efni (ICES 7),
DDTs, HCHs, HCB, chlordanes, toxaphenes, aldrin, dieldrin,
endrin, endosulfan og heptachlor
Þessi efni voru mikið notuð í iðnaði
(PCB-efni) og landbúnaði. Notkun þeirra
er bönnuð á Vesturlöndum í dag
en þau er að finna í lífríki
hafsins þar sem þau geta valdið skaða.
Sum þessara efna safnast fyrir á norðlægum
slóðum fjarri notkunarstað.
PBDE-efni - PBDE 28, PBDE 47, PBDE 66,
PBDE 100, PBDE 99, PBDE 85, PBDE 154, PBDE 153, PBDE 183,
PBDE 209
Þetta eru brómdífenýletrar,
sem eru notaðir sem eldhemjandi efni í ýmsum
varningi, t.d. raftækjum eins og tölvum en einnig
fatnaði. Þetta er sá efnaflokkur sem fær
síaukna athygli því styrkur þeirra
hefur farið mjög hratt vaxandi í t.d. móðurmjólk
á vesturlöndum og þau eru farin að
finnast í lífríki sjávar á
norðurslóð í síauknum styrk.
Lítil sem engin vitneskja liggur fyrir um þennan
efnaflokk í lífríki hafsins við
Ísland.
Díoxín og díoxínlík
PCB - Díoxín og díbenzofúrön
(17 myndbrigði skv WHO) og dioxinlík PCBs (12
myndbrigði skv WHO): PCB-77, PCB-81, PCB-126, PCB-169,
PCB-105, PCB-114, PCB-118, PCB-123, PCB-156, PCB-157, PCB-167,
PCB-189
Þessi efni eru með þeim eitruðustu
sem menn þekkja en viðkvæmast er fóstur.
Af þessum sökum hefur Evrópusambandið
nýlega sett mjög ströng mörk fyrir
þessi efni í matvælum auk þess
sem aðgerðaáættlunum sem miða að
minnkaðri losun þeirra í umhverfið
hefur verið hrint í framkvæmd. Þau
er að finna í ómengaðri náttúrunni
en í mjög lágum styrk vegna t.d. skógarbruna
auk þess sem þau gætu myndast þegar
hraun rennur yfir gróður. Hins vegar hefur styrkur
þeirra vaxið hratt síðstliðna átratugi
þar sem stærstu uppspretturnar eru iðnaður
ýmiskonar (málmiðnaður og annar efnaiðnaður),
sorpbrennsla og klórbleiking pappírs.
PAH-efni - Phenanthrene, anthracene, fluoranthene,
pyrene, benzo(b)naphto 2,1d, thiophene, benzo(c)phenanthrene,
benzo(a)anthracene, chrysen/triphenylen, benzo(ghi)fluoranthene,
benzo(bjk)fluoranthene, benzo(e)pyrene, benzo(a)pyrene,
indeno1,2,3-cd pyrene, benzo(ghi)perylene, bnthanthrene,
dibenz(ah)anthracene, coronene.
Þessi efni eru sum hver krabbameinsvaldandi, sérstaklega
benzo(a)pyrene, og vinnur nú Evrópusambandi
að því að setja mörk mörk
fyrir þetta efni í matvælum sem mælikvarða
á efnaflokkinn í heild sinni. Þessi
efni er að finna í kolum og olíum og er
aðallega fylgst með þessum efnum þegar
olíuslys eiga sér stað á sjó
þar sem þau eru þau hættulegustu
lífríkinu við slíka atburði.
Þau myndast einnig við bruna olía og kola
auk þess sem þau myndast við bruna lífrænna
efna almennt auk þess sem þau eru losuð
við ýmsa iðnaðarframleiðslu. Flestar
lífverur hafa getu til að brjóta þessi
efni nokkuð hratt niður og losa með þvagi
en meðan á þessari sundrun stendur verða
þau hins vegar hvað hættulegust. Þau
geta hins vegar dvalið lengi í fituvefjum þar
sem efnaskipti eru hæg.
Til baka
|